Hiç bilmem!

İnsanımızın basketbol konusunda bildiği tek bir kavram vardır: Üçlük. Her koşulda tuttuğu takımın (genelde yabancıya karşı herhangi bir Türk takımı) oyuncularının çembere 6,35m uzaklıktaki çizginin gerisinden şansını denemesini ister. Bu nedenle tüm kariyeri boyunca adam akıllı bir tane drive'ı hatırlanmayan Hüsnü uzun süre belleklerdeki tek basketbolcu olmuş, Hüsnü'nün bir üst modeli İbrahim Kutluay ise ilah olmuştur. Oysa bu işi bizden daha iyi yaptığı aşikar olan gavurun topu her daim içerideki hecin devesine indirmesinin çok basit bir nedeni vardır: 2 küsür metrelik bir adamın bir metre mesafeden sayı yapma ihtimali, 1.90 m. civarındaki bir adamın 2 kiloluk topu 6.5 metreden 50 cm çapındaki çembere isabet ettirme ihtimalinden daha yüksektir (zaten bu sebepten o 3, diğeri 2). Zannımca toplumdaki bu üçlük sevdasıyla, iddaa bayilerindeki kuyruğa neden olan heves ve kallavi politik konulardaki stratejik zırtapozluğumuz aynı beyin taneciğinden gelmektedir. İyi savunma yapalım, ribauntları kovalayalım, top çevirelim sabrını göstermeksizin nasıl "hadi, olum koy bir üçlük" diyorsak hepimiz erketeye yatmış büyük ikramiyeyi bekliyoruz. Ülkeyi kurtaracak formül toprağın altındaki trilyon dolarlık hoptritoryum madeni, güneydoğunun altındaki petrol denizi. Onu çıkarmamıza da yabancılar izin vermiyor sayın seyirciler.

Dünya Şampiyonasında milli takıma başarılar diliyorum, haydi İbo bir üçlük.